در دوران پس از انقلاب اسلامی، شاید نمادین ترین عکس متعلق به جدال لفظی یک زن و یک آخوند در اسفند ۵۷ است که هنگامه گلستان، عکاس ایرانی آن را ثبت کرده است.
در آن زمان در روزهایی که زنان معترض به حجاب، چندین روز در خیابان‌های تهران تظاهرات کردند، اکثر گروه‌های سیاسی در برابر آن یا سکوت کردند یا حتی آن را محکوم کردند.
۱۴ سال پس از خودسوزی هما دارابی، فعال سیاسی در میدان تجریش در اعتراض به حجاب اجباری، ویدا موحد، تصمیم می‌گیرد در یک روز زمستانی دی ماه ۹۶ از سکوی برقی در خیابان انقلاب تهران، بدون حجاب بالا برود و روسری‌اش را با آویزان کردن از چوبی همچون پرچمی در دست نگه دارد. حرکت ویدا موحد را می‌توان نقطه عطفی تاریخی از مقاومت زنان در برابر تحمیل حجاب در جمهوری اسلامی دانست که با شادی و همدلی مخالفان حجاب اجباری و بهت و حیرت عوامل حکومتی روبرو شد و در پی آن حرکت‌های مشابه توسط حکومت به شدت سرکوبی شد و زنان زیادی به اتهام عدم رعایت حجاب اسلامی بازداشت و زندانی شدند.مادری که فریاد می کشد دخترم را نبرید